Ad-dicatie

Vaste bezoekers aan Café Helmers en Vak L in de Meer en later Vak422 in de ArenA kennen ‘m misschien nog wel; Ad Schreuders, alias Adje Ajax of Adje de Kopper.

Ad was een kleurrijk figuur die vrijwel iedere dag in Helmers te vinden was, altijd druk, altijd schreeuwen, altijd blut, altijd lachen. Lang haar, dat hij zelf knipte, ouderwetse bril, slecht gebit en vervaarlijke blik. Je werd soms knettergek van ‘m, maar hij was ook heel begaan met je en was kampioen Ad-rem, dat zat in z’n naam waarschijnlijk.

Kroning Beatrix

Op een dag kwam Ad naar me toe in Helmers met een paar oude foto’s: “Je gaat dit niet geloven ouwe! Maar omdat ik tóch in dienst moest heb ik er maar gelijk het allerbeste van gemaakt. Ik zat uiteindelijk in een of ander elitekorps en heb tijdens de kroning van Beatrix in de erewacht gestaan.”

Het was echt waar, Adje de schreeuwer, die met lang haar, bril, baret én smetteloze witte handschoenen stond daar op een paar meter van alle Koninklijke gasten en andere eregasten.

Het blijft een vreemd idee.

Adje is inmiddels niet langer onder ons, hij is een paar jaar geleden op een nare manier aan z’n einde gekomen, vermoord door een verwarde man, vreselijk. Zo sta je in de erewacht der Koningin, zo lig je dood in je arbeidershuisje in de Blankenstraat.

Het is vandaag een moment om even bij Adje stil te staan.