Op zondag 24 oktober 1993 werd de Klassieker Ajax-Feyenoord gespeeld. Ik had geen kaartje, maar…
Het Olympies
Het is vandaag 75 jaar geleden dat ‘Mr. Ajax’, Sjaak Swart werd geboren. Dat wordt vanavond gevierd met een uitgebreid voetbalprogramma in het Olympisch Stadion.
Het Olympisch Stadion, dat er bijna niet meer had gestaan als de gemeenteambtenaren, onder druk van een paar vastgoedboeren, hun zin hadden doorgedrukt om er woningen te laten verrijzen. Dan was de meest belangrijke mijlpaal in de Amsterdamse sportgeschiedenis verloren gegaan en hadden we deze wedstrijd nooit meer mee kunnen maken.
Gelukkig werd het stadion, dat er aan het eind van de vorige eeuw troosteloos bij lag, prachtig gerenoveerd en helemaal in de oude stijl teruggebracht. Weg zijn de wielerbaan, de gammele tribunes achter de doelen en de betonnen tweede ring. Gebleven zijn de prachtige bakstenen muren, schitterende opgangen, de marathontoren en vooral de vele geweldige herinneringen.
Ik doe hier een oproep om je mooiste herinnering, maar vooral je eerste herinnering van het Olympisch Stadion hier met ons te delen. Want we zijn er allemaal wel eens geweest toch? Al was het maar in het uitvak…
Olympies
Mijn eerste wedstrijd in het ‘Olympies’ was op 26 oktober 1975, FC Amsterdam-Ajax. Het werd 0-2. Ik heb er, in het kader van ons eerbetoon aan Abe van den Ban, al eens een artikel over geschreven.
De mooiste herinnering? Dat moet de klassieker van 18 september 1983, die 8-2 tegen Feyenoord zijn geweest in de stromende regen…
UPDATE: Fotograaf Marco Magielse heeft inmiddels zijn collectie foto’s van het Olympisch Stadion uitgebreid!
Dit bericht heeft 20 reacties
Geef een reactie
Gerelateerde berichten
Eerste keer: Ajax – PSV 1990 3-1
De mooiste herinnering Ajax – Bayern 1995 5-2 qua voetbal
Maar qua beleving gaat er niets boven de Champions Leaguewedstrijden het jaar daarna in vak SS (zelfs de ongelukkige naam is geweldig)
Over het aftellen naar vanavond schreef ik op mijn blog dit: http://amsterdam.blog.nl/ajax/2013/06/30/aftellen-naar-de-verjaardag-van-sjaak-swart-in-het-in-olympisch
Ajax – Feyenoord in 1983. 8-2, met een ontketende Jesper Olsen en geniale Marco van Basten. De enige domper was dat Cruijff in het geel speelde. Nog nooit was stromende regen zó lekker.
De 1e keer was het Amsterdam 716 toernooi, een wedstrijd tegen Fluminense. Ook de mooiste denk ik, samen met mn ouwe heer aan de binnengesmokkelde jonge jenever. Hoewel tegen Kaiserslautern in ’92 voor de UEFA Cup ook heel bijzonder was, die echte Europa Cup sfeer….
Eerste: Ajax- Real Zaragoza in 1987 met Opa op de noodtribune achter het doel noord. Mooiste: Ajax-Torino vanwege de manier waarop de toegangskaarten waren verkregen. In alle vroegte wachten bij de Meer waar het idioot druk was. Toen de kassa’s open gingen in èèn golfbeweging richting de verkoophuisjes. En natuurlijk vanwege de ongekend spannende wedstrijd met goede afloop.
Weet ik nog ja… ging mij initeel niet zo goed af. Geen kaarten. Met geluk zat ik terug in de bus bij kerel die 1 kaart overhad en die ik voor kostprijs kon overnemen…. alle geluk van de wereld dus. Ben trouwens bij die wedstrijd zelf heel snel 5 jaar ouder geworden. Spannend tot de laatste seconde 🙂
Mijn opa en oma stonden achter de bar in het Olympisch en in de Meer bij de ere-tribune. Mijn broer en ik hielpen vaak mee. We mochten, als kleine jongens, de koffiebekertjes opalen van de tafels, zodat mijn opa die weer door kon verkopen. FC Amsterdam voetbalde er nog.
De laatste wedstrijd die ik heb gezien was Ajax – Zaragoza, toen heb ik de flesjes in de rust nog naar de kleedkamers gebracht. En naast een juichende Freek de Jonge gezeten op de ere-tribune. Meneer De Jonge op een stoeltje en ik op de mooiste plek: het muurtje van de trap!
Eerste keer Amsterdam 700 toernooi. Hoogtepunt in 1995: Sudden Death, goal Mike Obiku.
Eerste wedstrijjd was Ajax Feyenoord 2-1 in 1973, mooiste westrijd was natuurlijk de 8-2 al vond ik de 6-0 tegen Feyenoord met 5 x geels ook heel mooi. Van die laatste wedstrijd herinner ik me in een volgepakte Ford Capri de hekken door, een paar mannen kregen geld in de handen en zo zaten we op de hoofdtribune. Dieptepunt vond ik de 1-2 tegen Celtic. Met een hoekende Ophof.Vlak voor tijd Cruijff eruit, Molenaar erin, en toen ging het mis. Hoe kenmerkend! En natuurlijk de pis die altijd naar beneden kletterde.
[…] Voetbalblogger Gogme United verzamelt vandaag daarom supporterservaringen van mensen in het legendarische stadion. Zelf was ik voor het eerst… nee dat heb ik al bij GogmeUnited.nl geschreven. Doe mee zou ik ze… […]
The Pixies speelden ook eens een goede uitwedstrijd: http://youtu.be/hgeCnvM3yk8
Gaaf!
😉
Een Ajax-Feyenoord in 1990. 2-0. Van ’t Schip en Winter, twee spelers van wie een doelpunt net zo sporadisch was als een Feyenoordkampioenschap. In de goal bij Ajax een piepjonge van der Sar die de geblesseerde Menzo verving. Van der Sar heeft nog jaren de bank warm gehouden alvorens hij in 93 pas Menzo uit de basis verdreef. Weet ook nog een oefenwedstrijd in het Olympisch tegen Anderlecht, aansluitend aan de open dag in 93 waarin het publiek floot omdat ze Menzo in de goal wilden in plaats van Van der Sar. Je kan je er niks meer bij voorstellen, wetende hoe de geschiedenis is gelopen. Mooie herinnering was ook kampioenswedstrijd thuis tegen Heerenveen in 1994.
Ook mooi, een oefenwedstrijd van Ajax tegen Barcelona, met Romario en Stoichkov. 2-4, 2 gluiperige Romariogoals en een wereldgoal van Stoichkov waarvoor bij ons op de tribune geklapt werd.
Bij die wedstrijd heb ik vanaf het veld nog mooie foto’s gemaakt van Romario, Stoichkov, Koeman, Cruijff en uiteraard Rijkaard.
1 keer geweest. Ajax-Victoria Guimaraes (2-1) 4-11-1992. Weet alleen nog dat het erg koud was toen. Vanavond dus de tweede keer, verjaardag Sjaak Zwart.
Mijn eerste herinnering aan het Olympisch is FC Amsterdam tegen NAC in 1975, tevens de allereerste wedstrijd van de geelzwarten die ik bijwoonde. Er zouden er nog ettelijke honderden volgen. Als stadionbezoeker kwam ik terug in het Olympisch en maakte er vanaf begin jaren negentig regelmatig foto’s, te zien op http://www.deslagvelden.nl. Gelukkig is het stadion er nog, al verloor het met de renovatie wel een deel van zijn ziel.
Eerste bezoek: Ik geloof 1976, Olympisch Stadion: Ajax-PSV 1-3 of 1-4.
Mooiste herinnering: Overwinning van Ajax op Feyenoord in 1983 (8-2). Marco van Basten scoorde drie keer 😉
M’n eerste wedstrijd van Ajax: 4 december 1992 Ajax-Twente 0-1. De enige wedstrijd waar ik samen met mijn vader naar toe ben geweest.
Mooiste herinnering: compleet vernikkeld op 22 januari 1995 zien hoe Patrick Kluivert met een penalty Ajax naar de winst schiet in de topper tegen PSV.
Mooiste goal: vrije trap Frank de Boer tegen Hajduk Split 15 maar 1995
Hoewel ik wellicht eerder al ben geweest, is 22-9 Fc Amsterdam-Hibernians Malta (7-0, 1e ronde UEFA Cup) mijn oudste herinnering aan het Stadion. Opvallend genoeg was dit een uitwedstrijd officieel, in die tijd was het niet ongebruikelijk voor zwakkere landen om twee keer uit te spelen en zo wat geld op te halen. De officiële thuiswedstrijd was al met 5-0 gewonnen. Fc Amsterdam speelde dat seizoen een aantal historische UEFA cup wedstrijden.
Paar mooie herinneringen: 76/77 twee weken achter elkaar Ajax-Feyenoord 2-0 en vervolgens Fc Amsterdam – Ajax 2-3, het eerste kampioenschap wat ik van Ajax echt meemaakte. Blauw-Wit Pinstertoernooi op het Bijveld. Eerste interland Nederland-België 1977 (1-0, WK kwalificatie). Niet mooi, wel indrukwekkend: afscheid Cruyff tegen Bayern. Straatsburg ECI ’80, 4-0 winst, wat een kou en de domper daarna tegen Nottingham Forest (1-0). Die domper werd enkele jaren later verergerd door de goals van McCluskey (Celtic). De 8-2 natuurlijk, maar bijvoorbeeld ook de 2-0 tegen PSV in de regen (Rob Witschge) een paar jaar later. Kampioenswedstrijden, Amsterdam 700 toernooien … Zaragoza ’87, Gent, Genoa, Torino ’92, Milan ’94, Bayern ’95.
Zelf heb ik op en in het veld mogen staan. Als jochie ben ik een seizoen ballenjongen bij Fc Amsterdam geweest in 1977/78. Als voetballer van sc ASV Arsenal (buurman van het Stadion) heb ik er drie keer een wedstrijd mogen spelen (twee keer vriendschappelijk, een keer een competitiewedstrijd). Het gevoel van op het veld te mogen staan waar je vroeger vanaf de tribune je helden toeschreeuwde, dat is heel bijzonder.