Skip to content
Rainy night in Harlem

Rain cheque in Harlem

Gisteravond was het dan eindelijk zover, voor het eerst in mijn leven zou ik een Nederlands nationaal team gaan zien dat wereldkampioen is! De honkballers dus, de mannen die vorig jaar het Playmobil-Baseball toernooi wonnen.

Rain cheque

Helaas was de regen spelbreker, want precies toen we het Pim Mullier stadion betraden werd al aangekondigd dat de wedstrijd een half uur later zou beginnen en toen we eenmaal een droge plek hadden gevonden in een feesttent, kwam het bericht dat de wedstrijd geen doorgang kon vinden, want de moessonregens waren iets te veel van het goede….

Einde verhaal dus, maar nee, ik wil hier toch nog even een belevenis van de heenreis met je delen. Toen ik op station Sloterdijk bij het buffet een blikje kocht stond de bedrijfsleidster van het etablissement met haar baas te bellen en net toen ik af ging rekenen riep ze naar de dames achter de kassa dat één van beiden eerder mocht stoppen: “Het wordt vanavond toch niet meer druk, hoewel er wel een springer is bij Leiden, dus misschien dat we om een uur of acht nog koffie uit moeten delen, maar daar gaan we niet op wachten hoor. We sluiten de tent!”

In al mijn naïviteit vroeg ik de kassière wat een ‘springer’ is, waarop ze me vertelde dat ik het verkeerd verstaan had: “het is een Sprinter” Maar dat bleek toch niet waar te zijn, want haar collega verbeterde haar meteen: “Ik zei geen Sprinter, ik zei een Springer! Iemand die voor de trein is gesprongen.” Enigszins verbouwereerd kon ik hier alleen aan toevoegen dat het dan misschien handig was om naast die koffie ook plakjes cake uit delen. Maar dat was geen goed plan: “Ja meneer, heel grappig, maar daar gaan we dus niet op wachten. Ik gooi de tent straks dicht.”

En nou snap ik best dat het bloed irritant is dat iemand zelfmoord heeft gepleegd en daarom het hele systeem overhoop gooit, dat er daardoor urenlang geen treinen rijden en dat je dan ook nog koffie uit moet delen terwijl je allang thuis had kunnen zijn. En natuurlijk is de klant koning en zou service hoog in je vaandel moeten staan, maar dan moeten ze je maar een percentage van de winst geven als arme buffetmedewerkster. Toch?

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top