Om het 125-jarig bestaan van de club te vieren heeft de club aangekondigd dat Ajax…
Ajax Terug naar het Sont
Het blijft leuk om op vrijdagmiddag het nieuws te volgen als Ajax weer een ronde verder is in de Europacup. In lang vervlogen tijden moest ik vaak wachten tot het radiojournaal met het verlossende nieuws kwam, of zelfs totdat het Parool op de deurmat plofte om te lezen waar Ajax de volgende ronde ging spelen.
Ik ben Ajax echt gaan volgen in de tweede helft van de jaren ’70, een periode waarin ‘we’ meestal na een ronde of twee er wel weer uit lagen; Europees overwinteren kwam in mijn beleving nooit voor, een enkele uitzondering (1980) daargelaten. We waren te jong om de gouden jaren meegemaakt te hebben en op de middelbare school hadden we het er regelmatig over dat dit misschien wel nooit meer voor zou komen. Ajax stelde gewoon te weinig voor in Europa, de tijden van weleer lagen achter ons.
Zelfs toen Cruijff terugkeerde liep het uit op een dramatische uitschakeling; Celtic scoorde vlak voor tijd 1-2, terwijl ‘we’ in Glasgow een prachtige wedstrijd hadden gespeeld en het na de 2-2 niet meer mis kon gaan. Wel dus. Toen Cruijff eenmaal trainer werd ging het ook direct weer mis, FC Porto won thuis met 2-0 en groef zich in het Olympisch stadion in. Ajax was onmachtig en ‘ze’ lagen er weer uit.
Malmö FF
Een jaar later moest het dan eindelijk gaan lukken, want in de eerste rondes werden Bursaspor en Olympiakos verslagen en was de overwintering een feit. Toen de loting voor die kwartfinale plaats had hoopte ik met mijn hele ziel en zaligheid op Malmö FF, want ik had een baantje op de bloemenveiling in Aalsmeer waar ik als expediteur zorgde voor het dagelijkse bloemtransport naar Zweden. Dat deed ik al een paar jaar en had een prima band met de vrachtwagenchauffeurs die op de route reden en met het bedrijf dat in Malmö de logistieke afhandeling verzorgde.
Gratis vervoer en verblijf waren dus gegarandeerd en ik sprong dan ook een gat in de lucht toch het lot me gunstig was gezind, Malmö FF werd gekoppeld aan Ajax en ik zou op maandagmiddag meerijden naar Scandinavië. Het werd een barre tocht, want het ijzelde in Nederland en sneeuwde in Duitsland, maar de truck waarin ik zat moest door. Die bloemen moesten de volgende ochtend vroeg worden afgeleverd, iets dat na wat vertraging nog lukte ook, hoewel het Sont tussen Kopenhagen en Malmö vol ijs lag en de veerboot met moeite tussen de ijsschotsen heen kwam. Die brug, je weet wel, uit die TV-serie bestond nog niet.
Woensdag 4 maart 1987 was ik al vroeg in de stad en liep de Chattanooga bar, op het Centraal station, binnen. Daar kwamen steeds meer bekende koppen binnendruppelen en gingen de eerste biertjes al snel rond. Peperduur waren ze, maar ach, we waren er nou toch en we hadden een hoop te bespreken, de gestaakte wedstrijd in Den Haag het afgelopen weekend bijvoorbeeld. Inmiddels hadden we de barmannen zo gek gekregen om een cassette met Hazes, Manke Nelis en meer van zulks op te zetten en rolden we aan het eind van de middag de straat op om te ontdekken dat het inmiddels behoorlijk aan het sneeuwen was geslagen. ‘Het zal toch niet?’ dacht ik nog, maar we vervolgden onze weg naar het stadion om er daar achter te komen dat het inderdaad was afgelast. En zo kon iedereen weer richting bus, auto en vliegtuig en had ik het geluk dat ik met wat Zweden uit eten zou gaan en ik pas de volgende dag terug naar Amsterdam mocht.
Wat een geluk dat ik gratis vervoer had, want daardoor kon ik een week later gewoon weer op de bijrijdersstoel plaatsnemen om de lange reis nog een keer te maken. De sneeuw was inmiddels verdwenen, maar Hazes schalde weer vanouds uit de speakers van de Chattanooga. De wedstrijd was saai en werd verloren. om Ajax op zaterdagmiddag de wedstrijd tegen Malmö FF te zien verliezen. Een makkelijk gegeven penalty vlak voor rust zorgde voor de 1-0 en wat Ajax ook probeerde, de 17-jarige Bergkamp viel zelfs nog in, er werd niet meer gescoord. Direct na de wedstrijd vertrokken de Ajaxfans, maar ik werd meegenomen in het Zweedse nachtleven en pakte de volgende dag de boot en truck terug naar Amsterdam. Ruim veertig uur onderweg geweest met veerboten en vrachtwagens voor 90 minuten voetbal. Je moet wat overhebben voor je club…
Een paar dagen later werd die 1-0 achterstand in de Meer al snel weggepoetst en walste Ajax over de Zweden heen, hoewel wij op de tribune nog even bedenkelijk keken toen de 3-1 viel. Stanley Menzo verwerkte een vrije trap niet helemaal goed en schoot totaal in de stress, want hij dacht dat Ajax met die stand uitgeschakeld zou zijn. Wij wisten wel beter, maar het Celtic-syndroom was nog springlevend en we begonnen al bijna te wanhopen, totdat ik Arnold Mühren een bal achterwaarts terug zag koppen op diezelfde Menzo. Er was weer rust, Ajax ging naar de halve finale!
Dertig jaar later, vrijdagmiddag, zit ik aan mijn laptop gekluisterd en kijk ik naar een live-stream van de loting vanuit het UEFA hoofdkantoor. Die ochtend heb ik op Twitter reeds mijn ‘ideale’ loting getweet: FC Kopenhagen, want een obscure Oostblokclub lijkt me niks en een ‘grote’ club als Roma, Lyon of United kun je ook beter nog maar even vermijden. Dat is leuk voor kwart- en halve finales. Het grote doel is Solna, een voorstad van Stockholm, waar op 24 mei de finale gespeeld gaat worden. Een magische datum, in een stad met vijf letters. Er is zelfs een 18-jarige Kluivert in de selectie. Waarom niet?
Maar terug naar de loting, FC Kopenhagen en Ajax werden als laatste uit de schaal gevist en Ajax speelt eerst uit. Dus snel een appje gestuurd naar mijn Zweedse zwager die in Kopenhagen woont en me binnen een minuut bevestigde dat hij ‘for sure’ kaartjes kon regelen en ik meer dan welkom ben om bij hen te verblijven. Ik heb geen connecties meer in de truckerswereld, maar een vliegticket is tegenwoordig goedkoop en toch echt een stuk comfortabeler dan zo’n doodsaaie en ellenlange reis langs de Autobahn en over het Kattegat.
Terug naar het Sont
En dus ga ik dertig jaar later weer naar een Europese uitwedstrijd aan de oevers van het Sont. De tijden zijn totaal veranderd, maar dat heeft ook voordelen, want het Parken stadion in Kopenhagen heeft een dak…
De foto’s van Malmö FF-Ajax in 1987 heb ik gevonden op de site van Fred Ruigrok, de foto van het Parken stadion in Kopenhagen op de Flickr pagina van MBell1975
Comments (0)