Wijsheid uit het oosten

Toen ik ontslagen werd uit het OLVG Oost, jarenlang het enige echte Onze Lieve Vrouwen Gasthuis, werd me gevraagd of ik voor vervolgafspraken en controles daar wilde terugkomen, of dat ik liever naar het OLVG West ging. De keuze leek logisch, want het voormalig Sint Lucas ziekenhuis ligt een stuk dichterbij huis. Maar al gauw bleek het allemaal niet zo eenvoudig, want tijdens mijn laatste controle bleek bijvoorbeeld al dat ik mijn pacemaker, of ICD, sowieso in Oost moet laten controleren. In West heeft men niet de beschikking over de juiste apparatuur…

Tijdens datzelfde bezoek bleek al snel dat het ‘hartteam’ mijn geval nog niet had besproken en kon ik na een reeks onderzoeken en bloedprikken weer naar huis. De uitslag zou ik tijdens een telefonisch consult horen van de dokter, die dermate druk was dat die afspraak pas op 1 maart plaats zou hebben.

Gisteravond ontving ik echter een mail waarin mij, ter voorbereiding van mijn afspraak op de Polikliniek Cardiothoracale Chirurgie. Een afspraak waarvan ik nog niet wist en die afgelopen vrijdag – twee dagen na mijn bezoek aan OLVG West – was ingepland. Het begon me onmiddellijk te dagen dat ik inmiddels wél was besproken, maar verder wist ik niets. Dus fietste ik vanmorgen richting Oost om te horen hoe het nou zat.

bloedtests en hartfilmpjes

Daar aangekomen kreeg ik direct halve uitbrander, want ik had al een uur eerder me moeten melden op de polikliniek: ‘Er moeten allemaal bloedtests en een ECG worden gedaan. Dat stond in de brief die u heeft ontvangen.’ Ik had echter geen brief gezien en wierp nog op dat ze dat ook wel hadden kunnen mailen, of sms-en, zoals het ook bij iedere andere afspraak gaat. Maar blijkbaar werkt het zo niet en ondanks alle bloedtests en hartfilmpjes die vorige week al in West zijn gedaan moest ik wéér de ronde langs de afdelingen maken.

Die ronde ging overigens verrassend snel, vooral het bloedonderzoek was een fluitje van een cent: volgnummer pakken en voordat ik een plek had gevonden om te gaan wachten was mijn nummer al voorbij gekomen… Ik had echter niet op zitten letten en me uitgebreid gesetteld, waardoor ik mijn beurt bijna miste. Gelukkig kwam het allemaal goed en werd mijn bloed weer geprikt, mocht ik weer een ECG laten maken, een longfoto, urine inleveren, bloeddruk testen, wegen en toen was ik anderhalf uur later weer terug op de cardiologie poli.

Mijn vermoeden bleek te kloppen, er was een beslissing genomen en al dat onderzoek was ter voorbereiding van mijn bypass operatie, want dat gaat het worden en dus niet dotteren en stents plaatsen.

Wanneer de operatie gaat plaatsvinden is nog niet bekend, maar het wordt een behoorlijke ingreep waarbij de chirurg door het borstbeen gaat en een paar omleidingen legt. Vervolgens blijf ik een dag op de intensive care en ga dan naar de cardiologie afdeling om verder aan te sterken.

Alles bij elkaar zal ik wel een kleine week in het Oosten blijven en mag ik daarna weer opnieuw aansterken en revalideren. Als alles goed gaat tenminste…

Daar ga ik natuurlijk sowieso van uit en heb inmiddels ook besloten om West inderdaad te laten voor wat het is, ook in de toekomst is het handiger en efficiënter om naar het OLVG Oost te peddelen. Dan maar een kwartiertje langer fietsen, maar de wijsheid haal ik voortaan in het Oosten!